Od dłuższego czasu zastanawiałam się, co mogę zrobić aby poprawić wygląd mojej brody. Mimo że gronkowca pozbyłam się ponad 20 lat temu, grudkowata struktura pozostała widoczna do dziś. Podczas jednej z wizyt u kosmetyczki usłyszałam magiczne słowo: laser. Proces decyzyjny oraz szukanie informacji w necie i wśród znajomych zajęły mi około rok, ale wreszcie znalazłam coś, co wydało mi się najsensowniejszym rozwiązaniem – zabieg laserem frakcyjnym CO2. Zabieg laserem redukuje blizny pourazowe i potrądzikowe, a przy okazji odmładza skórę, poprawia jej jakość i koloryt; pobudza produkcję kolagenu. Po konsultacji u przemiłej pani doktor i wyjaśnieniu wątpliwości, podjęłam ostateczną decyzję.
Na początek pani doktor nałożyła
mi na całą twarz krem znieczulający emla, pokrywając go następnie folią
spożywczą, która powodowała przyjemne uczucie ciepła (i wygląd mumii). Po ok.45
minutach, kiedy skóra twarzy zdrętwiała, pani doktor przystąpiła do ataku.
Jedno przyłożenie lasera dziurkuje w skórze kwadracik o wielkości ok.1,5cm –
mnie kojarzyło się to ze stawianiem pieczątek. Moja twarz została opieczętowana
dokładnie miejsce przy miejscu. W tym samym czasie asystentka pani doktor
odkurzała mi twarz chłodnym powietrzem. Obawiałam się, że zapach przypalanej
skóry będzie mi przeszkadzał, ale nie był tak uciążliwy jak się spodziewałam; a
same nakłucia odczuwalne były umiarkowanie. Podobno zabieg jest bardziej
skuteczny gdy wykonuje się go bez znieczulenia, ale nie zdecydowałabym się na
tak desperacki krok.
Przez około pół godziny do
godziny po zabiegu czułam się jakbym bardzo mocno opaliła twarz – skóra piecze,
mrowi, pulsuje… na szczęście większość tego czasu spędziłam w samochodzie
wracając do domu, więc skupiałam się bardziej na drodze niż na odczuciach
fizycznych.
Dzisiaj skóra jest zaczerwieniona
i lekko opuchnięta. Spodziewałam się, że będę wyglądać jak potwór z Loch Ness,
ale bliżej jestem samego Ness, bez Lochów :o) Zgodnie z zaleceniami pani doktor
nałożyłam na twarz Cicaplast i grzecznie czekam do soboty, kiedy mam nadzieję
będę wyglądać już bardziej jak ja sama, i będę mogła znowu zrobić sobie jakieś
fajne oko :o)
O efektach zabiegu opowiem za
kilka tygodni, kiedy skóra zupełnie się zregeneruje.
English version translated by my invaluable Kasia:
For a long time I wondered what I could do to improve the look of my chin. Although I got rid of Staphylococcus more than 20 years ago, a grainy structure still remains visible on my skin. During one of the visits at the beauty salon, I heard the magic word: laser. It took me about a year to research it online and among my friends, but finally I found something that seemed to me most sensible option - a fraxel laser treatment. It reduces scars and acne, rejuvenates the skin, improves its quality and tone and stimulates the production of collagen. After consulting with the doctor, who clarified all my doubts, I made the final decision.
At the beginning of the doctor applied emla anesthetic cream on my entire face and then covered it with plastic wrap foil, which caused a pleasant feeling of warmth (and the appearance of a mummy). After about 45 minutes, when the skin of my face was numb, the doctor proceeded to attack. One application of laser punches the skin box with a square of about 1, 5cm - it reminded me of putting in stamps. My whole face was carefully stamped. At the same time, the doctor's assistant was cooling my face with air. I was afraid that the smell of burned skin would bother me, but it was not as strong as I expected; and I felt the punctures only moderately. Apparently, the treatment is more effective when it is performed without anesthesia, but I would not take such a desperate step.
For about half an hour to an hour after the surgery I felt like after an intense sunbathing session - the skin was burning, tingling, pulsing... luckily most of that time I spent driving home, so I focused more on the road than on the physical sensations.
Today the skin is reddened and slightly swollen. I expected that I would look like the Loch Ness Monster, but it is not that bad. I follow the recommendations of the doctor and apply the Cicaplast ointment on my face, while patiently waiting for Saturday, when I hope to look more like myself , and be able to put one some nice eye makeup again :o)
I will tell you about the effects of the treatment in a few weeks, when the skin regenerates completely.
English version translated by my invaluable Kasia:
For a long time I wondered what I could do to improve the look of my chin. Although I got rid of Staphylococcus more than 20 years ago, a grainy structure still remains visible on my skin. During one of the visits at the beauty salon, I heard the magic word: laser. It took me about a year to research it online and among my friends, but finally I found something that seemed to me most sensible option - a fraxel laser treatment. It reduces scars and acne, rejuvenates the skin, improves its quality and tone and stimulates the production of collagen. After consulting with the doctor, who clarified all my doubts, I made the final decision.
At the beginning of the doctor applied emla anesthetic cream on my entire face and then covered it with plastic wrap foil, which caused a pleasant feeling of warmth (and the appearance of a mummy). After about 45 minutes, when the skin of my face was numb, the doctor proceeded to attack. One application of laser punches the skin box with a square of about 1, 5cm - it reminded me of putting in stamps. My whole face was carefully stamped. At the same time, the doctor's assistant was cooling my face with air. I was afraid that the smell of burned skin would bother me, but it was not as strong as I expected; and I felt the punctures only moderately. Apparently, the treatment is more effective when it is performed without anesthesia, but I would not take such a desperate step.
For about half an hour to an hour after the surgery I felt like after an intense sunbathing session - the skin was burning, tingling, pulsing... luckily most of that time I spent driving home, so I focused more on the road than on the physical sensations.
Today the skin is reddened and slightly swollen. I expected that I would look like the Loch Ness Monster, but it is not that bad. I follow the recommendations of the doctor and apply the Cicaplast ointment on my face, while patiently waiting for Saturday, when I hope to look more like myself , and be able to put one some nice eye makeup again :o)
I will tell you about the effects of the treatment in a few weeks, when the skin regenerates completely.
